Iedereen piekert wel eens. We liggen allemaal ’s nachts wel eens wakker om na te denken en een oplossing te zoeken voor onze problemen of juist om problemen te voorkomen.

Op zich natuurlijk helemaal niks mis mee om je hoofd goed te gebruiken. Maar het wordt pas echt vervelend wanneer het piekeren een gewoonte wordt en het je leven gaat beheersen. Je raakt dan verzeild in overmatig piekeren. Een paar jaar geleden was ik zelf een echte ‘piekerkoningin’. Dit gepieker heeft mij vaak tegengehouden in het nemen van bepaalde beslissingen en heeft me te vaak belemmert in het nemen van actie. Al dat gepieker ontnam mij mijn spontaniteit en heeft me lange tijd in de greep gehouden en onnodig veel stress bezorgd. Nog steeds kan ik af en toe flink piekeren, maar met dat verschil dat ik nu geleerd heb hoe ik dit patroon kan doorbreken.

Piekeraars zijn over het algemeen zorgelijk, negatief, angstig en gespannen. Ze hopen dat hun gepieker leidt tot oplossingen of nieuwe inzichten. Maar het tegendeel is waar: meestal leidt al dat gepieker namelijk helemaal niet tot een oplossing en blijft je alleen maar eindeloos rondjes draaien in je hoofd, waarbij je steeds weer uitkomt bij hetzelfde punt. Piekeren lost dan ook helemaal niks op. Piekeren is vooral een energievretende bezigheid. Reden genoeg dus om ermee te stoppen!

Zo weten we ook al lang, dat piekeren slecht is voor onze gezondheid. Maar wist je bijvoorbeeld ook al dat ons lichaam helemaal geen onderscheid maakt tussen een echt stressvolle gebeurtenis en het denken aan een stressvolle gebeurtenis? Door te piekeren over stressvolle zaken, reageert je lichaam dus alsof de gebeurtenis echt plaatsvindt. Je stress-systeem blijft aan, wat op den duur tot diverse lichamelijke problemen kan leiden zoals rug- hoofd- en buikpijn.

Het ergste is nog dat je meestal zelf heel goed weet dat al dat gepieker je eigenlijk helemaal niets oplevert. Je bent dus gewoon bezig met iets waarvan je weet dat het nutteloos is, en tóch doe je het. Waarom piekeren we dan eigenlijk?
Het antwoord ligt in de manier waarop we angstgevoelens proberen te vermijden. De illusie is dat we denken dat we controle hebben en/of dat we meer controle kunnen krijgen over ons leven als we maar hard genoeg piekeren.

Het angstige besef dat we met ons gepieker proberen te vermijden is: je hebt geen controle. Eigenlijk pieker je dus om afgeleid te worden van dat besef en om (tijdelijk) geen angst te hoeven ervaren. Beseffen en accepteren dat het leven vol oncontroleerbare en soms hele enge dingen kan zitten is dus een goed begin. Laat het vechten tegen deze angst los en wees bereidt je angst te omhelzen. En kijk eens of je je angst kunt accepteren als een noodzakelijke bijwerking van een uitdagend leven.

Een oefening die mij persoonlijk altijd goed helpt als ik (toch) weer verstrikt raak in eindeloos gepieker, is om mijn piekergedachten uit te dagen. Het werkt als volgt: Begin met het identificeren van de beangstigende gedachte(n) en schrijf deze vervolgens zo gedetailleerd mogelijk op. De volgende stap is dat je je afvraagt of deze gedachten wel juist zijn en of ze je ook (verder) helpen in het leven. Bedenk vervolgens welke gedachten je wél verder helpen en creëer op die manier een evenwichtiger en gezonder perspectief.

Door jezelf de volgende vragen te stellen en te beantwoorden, kun je de piekergedachte uitdagen:

• Wat is het bewijs dat deze gedachte waar is?
• Is er een meer positieve, realistische manier om naar de situatie te kijken?
• Wat is de kans dat waar ik bang voor ben, daadwerkelijk zal gebeuren?
• Als die kans laag is, wat zijn dan waarschijnlijkere uitkomsten?
• Is de gedachte nuttig? Helpen deze gedachten mij in mijn leven?
• Welke gedachten zouden me beter helpen?
• Wat zou ik tegen een vriend zeggen die zich hier zorgen over maakt?

Andere tips om minder te piekeren:

• Zoek afleiding. Ga bijvoorbeeld een boek lezen, tv kijken, iemand bellen of een spelletje doen.
• Zeg regelmatig tegen jezelf: ‘het is oké’ of de variant ‘ik ben oké’. Door deze woorden vaak te herhalen en écht te voelen van binnen, ontwikkel je vertrouwen.
• Ga gewoon een lekker potje huilen, dat kan soms enorm opluchten en ontspannen.
• Bekijk bij elke situatie of je er invloed op hebt en maak je vervolgens niet langer druk over dingen die je toch niet kunt veranderen.
• Reserveer tijd om te piekeren, bijvoorbeeld elke dag een half uur. Liefst op een vast tijdstip en op een vaste plek.
• Ga sporten, dat ontspant en leidt af. Onderzoek wijst uit dat 8 minuten al voldoende is om de spiraal van piekeren te doorbreken.
• Praat met (kritische) vrienden, zij kunnen je helpen je gedachten te ordenen.
  Leer het verleden te aanvaarden, je kunt er toch niets meer aan veranderen.
• Aanvaardt het leven zoals het is. Leef in het hier en nu (mindfulness).
• Luister naar dat stemmetje in je achterhoofd (intuïtie), in plaats van de situatie steeds weer te rationaliseren. Ook als dat betekent dat je knopen moet doorhakken of je toe moet geven dat er iets mis is in je leven.

Tot slot: Doe juist de dingen waar je bang voor bent in plaats van ze te vermijden, maar doe dit stapje voor stapje. Je zult merken dat de uiteindelijke ervaring vaak minder eng is dan je van tevoren had bedacht. En nog belangrijker: neem het jezelf vooral niet kwalijk dat je bang bent en piekert; zelfs niet als je piekergedachten na een aanvankelijk succes toch weer terugkomen. Accepteer jezelf als iemand die fouten maakt in plaats van te denken: ‘Zie je wel, ik kom nooit van die piekergedachte af’. Wees mild voor jezelf, accepteer de terugval en ga gewoon door op de ingeslagen weg. De aanhouder wint!

Wil jij ook beter kunnen omgaan met angst en onzekerheid? Wil je minder piekeren? Denk dan ook eens aan wandelcoaching. Wandelen maakt dat we loskomen uit onze dagelijkse omgeving. Door fysiek in beweging te komen doen we dat ook mentaal. Met wandelcoaching wordt de symboliek van de omgeving voortdurend bij het coachingsproces betrokken. Dit maakt het voor veel mensen makkelijk om te praten, om iets te verwoorden. De omgeving wordt daarbij beschouwd als ‘tweede coach’. Heb ik je interesse gewekt? Ik nodig je graag uit voor een gratis en vrijblijvende kennismakingswandeling.

Inspiratie

Wil je vaker bericht van mij ontvangen met tips voor een lichter, leuker en eenvoudiger leven? Volg mij dan op Facebook en/of Instagram of neem eens een kijkje op mijn blog-pagina. De blogs die ik schrijf, gaan regelmatig samen op met de lessen die ik zelf leer. Ik geef je graag een inkijkje in mijn leven ter inspiratie voor jou, en deel tips en inzichten ❤️.

In het verlengde van dit thema heb ik meerdere blogartikelen geschreven, neem gerust een kijkje:

• Van denken naar voelen voor een betere balans
• Verrijk je relaties; ontwikkel je emotionele intelligentie
• Eerste hulp voor de binnenvetter
• Anders omgaan met pijnlijke gedachten en gevoelens
• Vindt jij het ook lastig om het verleden te accepteren?
• 5 waardevolle tips voor meer rust en stilte in je leven
• Heb jij het gevoel ook zoveel te ‘moeten’?
• Care Yourself!

Laten we samen kijken hoe ik je verder kan helpen; zet vandaag die eerste stap!

Lifecoaching

In 2012 kwam Lifecoaching op mijn pad. Lifecoaching heeft mij zoveel gebracht, ik heb zoveel geleerd over mezelf én over mijn medemens. Lifecoaching heeft mij geleerd meer inzicht te krijgen in mezelf (zelfkennis): Wie ben ik? Wat wil ik? Wat kan ik? Mijn kwaliteiten en mijn valkuilen. Mijn kernwaarden (dat wat ik belangrijk vind). Hoe ik mezelf zie versus hoe anderen mij zien. Mijn behoeften en verlangens. Het herkennen en bewaken van mijn grenzen. Mijn visie, passie, missie. Handvatten voor zelfreflectie (inzicht in eigen gedachten, gevoelens, gedrag en het gevolg hiervan). En nog heel veel meer. Ik heb geleerd om vaker stil te staan bij mezelf, contact te maken met mijn binnenste, met mijn gedachten en gevoelens. En met de woorden die daarbij horen. Tot op de dag van vandaag ben ik dankbaar voor alle inzichten en handvatten die lifecoaching mij heeft gegeven.

Mede dankzij Lifecoaching heb ik de moed gehad om mezelf om te scholen, van (overspannen) directiesecretaresse naar lifecoach. Nu, ruim 10 jaar later heb ik een eigen (wandel)coachpraktijk ‘Coaching in Green’. Ik heb van mijn zwakte mijn kracht gemaakt. Al wandelend buiten in de vrije natuur of het park om de hoek, begeleid ik mijn klanten tijdens de reis van hun leven, wanneer ze zelf de weg even kwijt zijn.